020 530 0160

Rekening rijden op de digitale snelweg

Gepubliceerd op 15 oktober 2009 categorieën ,

De werkgroep Gerkens stoort zich er terecht aan dat de markt van muziek en films op internet zo weinig tot ontwikkeling is gekomen. Sinds 1994 (!) worden de mogelijkheden van het internet als digitale jukebox al geroemd.[1] Toch is het aanbod van muziek en film op internet nog steeds mager en wat er is, is te duur. De werkgroep Gerkens meent dat dit wordt veroorzaakt door het illegale aanbod van muziek en films. Daarom wil de werkgroep Gerkens korte metten maken met dat illegale aanbod. Verschillende aanbevelingen worden gedaan om de entertainmentindustrie te bewapenen om de strijd tegen illegaliteit aan te gaan.

 

Het is echter een misvatting dat het gebrek aan redelijk geprijsd legaal aanbod wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van het illegale aanbod. Het wordt veroorzaakt door machtsconcentratie binnen de entertainmentindustrie, het wordt veroorzaakt doordat de entertainmentindustrie de consument van zich heeft vervreemd, door hoge prijzen en door de toepassing van DRM. Het wordt veroorzaakt door de enorme kosten die gepaard gaan met het verkrijgen van een licentie om een muziekplatform op te zetten, kosten die alleen kunnen worden opgebracht door grote partijen als Apple.[2] Om al die redenen kost een liedje op iTunes een euro, niet omdat hetzelfde liedje ergens anders gratis is te krijgen. Het verband tussen de neerwaartse trend in verkopen en illegaal aanbod, is bovendien nog nooit aangetoond. Sterker, een recent onderzoek van Harvard concludeert dat gratis aanbod juist leidt tot promotie van muziek en beeld en meer inkomsten tot gevolg heeft.[3]

 

De werkgroep Gerkens heeft de kwaal juist gediagnosteerd, maar het verkeerde medicijn voorgeschreven. Een verbod op downloaden leidt niet tot wonderbaarlijke genezing van de entertainmentindustrie. Integendeel, het leidt ertoe dat de prikkel om te concurreren met gratis – wat weldegelijk kan – helemaal verdwijnt. De entertainmentindustrie weet wetgevers er telkens weer van de overtuigen dat ze meer verbodsrechten nodig heeft, meer bescherming, maar dat heeft nog nooit tot een betere markt geleid. Het is alsof je de banken toestemming geeft om nog even wat woekerpolissen te verkopen in de hoop dat ze daarna hun leven gaan beteren.

 

Lees hier de gehele bijdrage (MS Word).


[1] Paul Goldstein, Copyright’s Highway, Hill and Wang: New York 1994.

[2] Apple kan de kosten opbrengen omdat het bedrijf geld verdient aan de verkoop van de speler van muziek en beeld, de iPod.

[3] Felix Oberholzer-Gee en Koleman Strumpf, File Sharing and Copyright, Harvard Business School, juni 2009.

Deze blog is automatisch geïmporteerd uit een oudere versie van deze website. Daarom is de lay-out mogelijk niet perfect.
Deel:

auteur

Christiaan Alberdingk Thijm

publicaties

Gerelateerde artikelen